ಸದಾ ಎನ್ನ ಹೃದಯದಲ್ಲಿ
ವಾಸಮಾಡೊ ಶ್ರೀಹರಿ ||ಪಲ್ಲವಿ||
ನಾದಮೂರ್ತಿ ನಿನ್ನ ಪಾದ
ಮೋದದಿಂದ ಭಜಿಸುವೆನು ||ಅನು||
ಜ್ಞಾನವೆಂಬ ನವರತ್ನದ
ಮಂಟಪದ ಮಧ್ಯದಲಿ
ವೇಣುಲೋಲನ ಕುಳ್ಳಿರಿಸಿ
ಮೋದದಿಂದ ಭಜಿಸುವೆನು ||೧||
ಭಕ್ತಿ ರಸವೆಂಬ ಮುದ್ದು
ಮಾಣಿಕ್ಯದ ಹರಿವಾಣದಿ
ಮುಕ್ತನಾಗಬೇಕು ಎಂದು
ಮುತ್ತಿನಾರತಿ ಎತ್ತುವೆನು ||೨||
ನಿನ್ನ ನಾನು ಬಿಡುವನಲ್ಲ
ಎನ್ನ ನೀನು ಬಿಡಲು ಸಲ್ಲ
ಘನ್ನ ಮೂರುತಿ ವಿಜಯವಿಠಲ
ಕೇಳೊ ನಿನ್ನ ಭಕ್ತರ ಸೊಲ್ಲ ||೩||