ಕವನ : ಗಗನದಿ ಸಾಗಿವೆ
ಕವಿ : ಚೆನ್ನವೀರ ಕಣವಿ
ಗಗನದಿ ಸಾಗಿವೆ ಬಾಗಿವೆ ಮೋಡ
ಹೋಗಿದೆ ನೀರನು ಸುರಿದು;
ಬರುವುವು, ಬಂದೇ ಬರುವುದು ನೋಡ
ತುಂಬಿಸಿ, ತುಳುಕಿಸಿ ಹರಿದು.
ಇಳೆಗೂ ಬಾನಿಗು ಮಳೆ ಜೋಕಾಲಿ
ತೂಗಿದೆ, ತಂಗಿದೆ ಚೆಲುವು;
ಹಸುರೇ ಹಬ್ಬಿದೆ, ಹಸುರೇ ತಬ್ಬಿದೆ
ಹೆಸರಿಗು ಕಾಣದು ನೆಲವು.
ನಸುಕೋ, ಸಂಜೆಯೊ, ಮಿಸುಕದು ಬೆಳಕು,
ತಾಯಿಯ ಮೊಲೆಗಿದೆ ಕೂಸು;
ಇರುಳೇ ಹೊರಳಿತು, ಹಗಲೇ ಮರಳಿತು,
ಚಿಗುರೆಲೆ ಹೂವಿಗೆ ಹಾಸು.
ಬೇಸಗೆ ಬಣಬಣ, ಚಳಿಗೋ ಒಣ ಒಣ
ಶ್ರಾವಣ ತಣ್ಣಗೆ ನಡುವೆ;
ಎಲ್ಲಿದೆ ಬೆಂಕಿ? ಎಲ್ಲಿದೆ ಬೆಳಕು?
ಬೀಸುವ ಗಾಳಿಗೆ ಬಿಡುವೆ?
ನೀರೇ ಹರಿದಿದೆ, ನೀರೇ ಬೆರೆದಿದೆ
ನೀರೇ ಕರೆದಿದೆ ಮೊರೆದು;
ಯಾರೆ? ಎಂದರು, ನೀರೇ ಬರುವದು
ಬೆನ್ನಿನ ಹಿಂದೆಯೆ ಸರಿದು.
ಬೆಚ್ಚಗೆ ಒಳಗೆ, ಹಚ್ಚಗೆ ಹೊರಗೆ
ಹುಚ್ಚನು ಬಿಡಿಸಿದೆ ಮಳೆಯು;
ಎಚ್ಚರು ಎಚ್ಚರು ಎನ್ನುತ ಹರಿದಿದೆ
ತುಂಬಿದ ಬಾಳಿನ ಹೊಳೆಯು.
* ಹೂವು ಹೊರಳುವವು ಸೂರ್ಯನ ಕಡೆಗೆ (ಆಯ್ದ ಭಾವಗೀತೆಗಳ ಸಂಗ್ರಹ)
ಎಂಥ ನವಿರಾದ ಕವನ ಆಯ್ದು ಕೋಟ್ಟಿದ್ದಕ್ಕೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು! 🙂
ಚೇತನ್, ಸವಿನುಡಿಗೆ ಧನ್ಯವಾದ. ಕಣವಿಯವರ ಮತ್ತಷ್ಟು ಭಾವಗೀತೆಗಳನ್ನು ಇಲ್ಲಿ ಸೇರಿಸುವ ಉದ್ದೇಶವಿದೆ. ತುಳಸಿವನಕ್ಕೆ ಬರುತ್ತಿರಿ 🙂
ತುಂಬಾ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ.
ಹೌದು, ಬಹಳ ಚಂದದ ಕವಿತೆ ಇದು. ನನಗೂ ಅಚ್ಚುಮೆಚ್ಚು! 🙂
ಈಗ ಬೆಂಗಳೂರು ರೇಡಿಯೋದಲ್ಲಿ ಬೆಂಗಳೂರು ಲತಾ ಅವರು ಹಾಡಿದ ಈ ಭಾವಗೀತೆಯನ್ನು ಕೇಳಿದೆ.. ರಚನೆಗಾಗಿ ಇಲ್ಲಿ ನೋಡಿದೆ.. ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ ಧನ್ಯವಾದಗಳು
ಹೌದು, ಬಹಳಾ ಚೆನ್ನಾಗಿದೆ.